Penduduk Luar Bandar Mengikut Negara

Walaupun takrif kawasan luar bandar bervariasi mengikut rantau dan konsep ekonomi mereka yang tertanam, kawasan luar bandar, dalam konotasi yang paling mudah, boleh ditakrifkan sebagai kawasan geografi yang terletak di luar bandar atau pusat bandar. Pemukiman dan ladang kecil yang bertaburan di kawasan yang luas kebanyakannya tanah pertanian dan hutan mencirikan pengaturan luar bandar. Penduduk luar bandar, sebaliknya, merujuk kepada jumlah penduduk yang tinggal di kawasan luar bandar ini. Sebagai peratusan, penduduk luar bandar adalah perbezaan antara jumlah penduduk dan penduduk bandar yang dinyatakan sebagai perkadaran jumlah penduduk.

Trend penduduk global telah berubah dari masa ke masa, dengan penduduk bandar berkembang pada kadar yang lebih tinggi daripada kawasan luar bandar. Malah, anggaran semasa menunjukkan bahawa 54% daripada populasi dunia tinggal di kawasan bandar, meningkat daripada hanya 30% pada tahun 1950. Yang penting, kadar ini akan meningkat secara dramatik namun masih kerana sesetengah negara dengan tahap pembangunan yang rendah menjadi semakin urbanisasi. Kami melihat sesetengah negara ini dengan penduduk luar bandar yang relatif tinggi, dan beberapa faktor yang menyumbang kepada penyimpangan mereka dari norma penyelesaian khas abad ke-21.

Negara Luar Negara dan Kawasan di Dunia

Trend statistik menunjukkan bahawa majoriti negara yang membanggakan bilangan tertinggi penduduk yang tinggal di kawasan luar bandar didapati di Afrika dan Asia. Di Afrika, angka-angka meningkat kepada perkadaran yang lebih tinggi di negara-negara sub-Sahara Afrika. Sebagai contoh, di Burundi dan Uganda, 88.24% dan 84.23% penduduk tinggal di daerah luar bandar. Begitu juga, di Asia, angka-angka meningkat apabila salah satu negara itu memasuki negara-negara Asia Timur dan Asia Tenggara, seperti Nepal, di mana 81.76% penduduk Nepal menduduki zon luar bandar. Satu lagi kategori negara yang didapati mempunyai insiden tinggi penduduknya yang tinggal di kawasan luar bandar adalah di wilayah Oceania di Pasifik Selatan ke tenggara Asia. Di sini, kita dapati Samoa dan Kepulauan Solomon dengan 80.74% dan 78.12% daripada penduduk yang mendiami kawasan luar bandar. Salah satu peserta yang paling luar biasa dalam senarai dua puluh negara teratas dengan jumlah tertinggi penduduk yang tinggal di kawasan luar bandar adalah negara Eropah Liechtenstein, satu-satunya negara yang tersenarai dari benua itu. Di seberang beribu-ribu kilometer dan Atlantik, dengan 91.45% penduduknya yang tinggal di kawasan luar bandar, Trinidad dan Tobago juga mengejutkan, memandangkan negara adalah negara terkaya di rantau Caribbean, dan menduduki negara ke-40 tertinggi di dunia.

Faktor Menyumbang kepada Populasi Luar Bandar yang Tinggi

Dari analisa kami mengenai trend statistik ini, kami telah melihat bahawa majoriti penduduk negara-negara dengan negara-negara membangun adalah penghuni kawasan luar bandar. Ini bukan kemalangan, dan fenomena ini boleh dikaitkan dengan beberapa faktor. Pertama, penghijrahan luar bandar-bandar di negara-negara maju telah menjadi pemangkin sebahagian besarnya oleh perindustrian, yang banyak yang berlaku lebih daripada satu abad yang lalu merentasi banyak Eropah Barat dan Amerika Utara. Majoriti negara-negara sedang membangun masih belum sepenuhnya ditembusi oleh jangkauan perindustrian, dan yang lain hanya baru didefinisikan sebagai industri. Walau bagaimanapun, banyak negara dalam senarai kami bergerak pantas ke arah perindustrian dan perbandaran. Pada hakikatnya, kadar penghijrahan bandar-bandar yang paling tinggi pada masa kini sedang berlaku di negara-negara membangun di Afrika dan Asia, dan penduduk bandar-bandar di benua ini dijangka melebihi angka 50% menjelang tahun 2050. Satu lagi faktor penting menyumbang kepada perkadaran rasionalitas yang agak tinggi di negara-negara membangun berpunca dari pertumbuhan populasi mereka yang biasanya tinggi, di mana dengan kadar kelahiran luar bandar pada umumnya lebih tinggi daripada yang dilihat di kawasan bandar, meningkatkan ketidaksamaan dalam perbezaan penduduk bandar-bandar. Kejadian ini boleh dikaitkan dengan status sosial yang lebih rendah dan jangkaan ibu untuk wanita luar bandar, dan tahap buta huruf tinggi di kalangan penghuni pedalaman di negara-negara membangun, yang sering menyebabkan kekurangan ilmu pengetahuan yang seterusnya sehubungan dengan kawalan kelahiran. Di samping itu, purata 75% penduduk negara-negara membangun bekerja di pertanian, yang berfungsi sebagai sumber pekerjaan dan pendapatan yang relatif stabil. Oleh itu, sebahagian besar populasi di negara-negara membangun boleh memilih untuk tinggal di kawasan luar bandar atas alasan pekerjaan.

Peralihan Masa Depan dalam Pembahagian Penduduk Luar Bandar

Adalah jelas untuk melihat bahawa tahap pembangunan ekonomi adalah penentu kuat pengedaran penduduk antara kawasan luar bandar dan bandar. Oleh itu, dijangkakan bahawa apabila negara-negara membangun terus menjadi industri, kawasan luar bandar akan terus kehilangan penduduk ke kawasan bandar. Oleh itu, terdapat keperluan yang sangat penting bagi negara-negara membangun untuk mewujudkan strategi ruang bandar yang kukuh untuk menangani secara berkesan rentetan bandar dan strata infrastruktur yang tidak dapat dielakkan yang datang dengan penghijrahan penduduk luar bandar ke bandar.

Penduduk Luar Bandar Mengikut Negara

• Lihat maklumat sebagai:
• Senarai
• Carta

Kedudukan	Negara	Peratusan penduduk
1	Trinidad dan Tobago	91.45%
2	Burundi	88.24%
3	Papua New Guinea	87.02%
4	Liechtenstein	85.70%
5	Uganda	84.23%
6	Malawi	83.90%
7	Nepal	81.76%
8	Sri Lanka	81.68%
9	Niger	81.53%
10	selatan Sudan	81.41%
11	Ethiopia	80.97%
12	Samoa	80.74%
13	Kemboja	79.49%
14	Swaziland	78.69%
15	Kepulauan Solomon	78.12%
16	Eritrea	77.81%
17	Chad	77.66%
18	Micronesia, Fed. Sts.	77.62%
19	Tonga	76.37%
20	Antigua dan Barbuda	75.81%
21	Kenya	74.80%
22	Vanuatu	74.18%
23	Afghanistan	73.72%
24	Tajikistan	73.31%
25	Lesotho	73.21%